45/365

Αυτή είναι μια από τις σκηνές που θέλω να θυμούνται τα μικρά μου όταν μεγαλώσουν.
Τα απογεύματα με τους "αλλιώτικους" ρυθμούς, τους πιο ήπιους,
στο σπίτι των παππουδογιαγιάδων,
στις μικρές αυλές με τη μυρωδιά του φρεσκοψημμένου καφέ...
και εκείνα να χοροπηδούν από αγκαλιά σε αγκαλιά.
Το μόνο μέρος που έχουν άδεια να φέρονται σαν βασιλιάδες.

This is one of the moments i want my children to favor.
The afternoons in the house of the grandparents.
The place where time moves slower,
where everyone is crowded in tiny verandas that are filled with the smell of fresh Greek coffee.
The place where they can't have enough hugs.
The only place they are allowed to feel and act like kings and queens.