31.5.13

Weekly Moodboard 21

Καλησπέρα φίλοι!


Λίγες εικόνες ενδεικτικές της διάθεσης που επικρατεί εδώ στο bliss τον τελευταίο καιρό.
Διάθεση τρυφερή και νοσταλγική της άνοιξης που φεύγει. 
Πόσο την ξεχωρίζω αυτή την εποχή από όλες τις άλλες!


Διάθεση για συνάντηση με νέα μωράκια και μανούλες που μας ανοίγουν τα σπίτια και τις καρδιές τους.
Διάθεση για φροντίδα και κανάκεμα περισσό, όσων μας περιτριγυρίζουν με πρώτα στη σειρά τα πιτσιρίκια μας που δεν κρατιούνται πια για τις καλοκαιρινές διακοπές διότι "βαρέθηκαν το σχολείο" και τους "έλλειψε η θάλασσα".
Μπορεί να μην έχω την παραμικρή ιδέα ακόμη για το πώς θα μπορέσουν να ισορροπήσουν 4 παιδιά και δουλειά μαζί χωρίς σχολείο για τρεις ολόκληρους μήνες, αλλά όπως λέει και ένας φίλος "we will cross that bridge when we come to it". Κάθε πρόταση ευπρόσδεκτη και πολύτιμη.
Άλλωστε θα σας κρατώ ενήμερους με τα weekly moodboards που το καλοκαιράκι έχουν πάντα την τιμητική τους. Μέχρι τότε,
καλό σαββατοκύριακο!


*******************
Τα Moodboards του 2013 είναι έμπνευση της Lyriel από το Biscoto. 

Μήπως θέλεις να μπεις κι εσύ στην παρέα; Για ρίξε μια ματιά εδώ 
Τα ιστολόγια που συμμετέχουν μέχρι στιγμής είναι : 




Every day happy home        


24.5.13

Weekly Moodboard 20: On Sorrow & War

Η εβδομάδα που πέρασε κινήθηκε σε δυο άκρα.
Αυτό της αναζωογονητικής δημιουργικότητας, με φωτογραφίσεις που είτε έγιναν και θέλουν επεξεργασία, 
είτε ετοιμάζονται να γίνουν και θέλουν προετοιμασία. 
Χαρά, χαρά, χαρά. 



Μα από την άλλη, το άκρο της μαύρης σκιάς των παγκόσμιων γεγονότων που πάντα με καταστρέφουν όσο και αν λέω ότι "το 'χω" τη στιγμή που ανοίγω τις σελίδες των ειδησεογραφικών κόμβων. 

Εντάξει, το ξέρουμε. Η ζωή είναι χαρμολύπη. Δε σε αφήνει να σταθείς πολύ ούτε στη χαρά ούτε στον πόνο. Απλά μου φαίνεται ότι τον τελευταίο καιρό η ζυγαριά κλίνει πιο πολύ προς τον πόνο. Ήρθαν και πάλι οι Strange Days που λέει ο Morrison. Στο μυαλό μου γυρίζουν οι στίχοι και οι ήχοι του τραγουδιού, ανάκατα με τις νηφάλιες σκέψεις του λατρεμένου C.S. Lewis ο οποίος αποδεικνύεται πάντα τόσο εύστοχος:

"Αυτό είναι το κλειδί της ιστορίας: Ότι η ενέργεια που δαπανάται είναι θαυμάσια -πολιτισμοί έχουν δημιουργηθεί και εξαιρετικοί θεσμοί έχουν επινοηθεί. Αλλά κάθε φορά κάτι πάει στραβά. Κάποιο μοιραίο ελάττωμα θα φέρει πάντα τους εγωιστές και σκληρούς ανθρώπους στην κορυφή, και στη συνέχεια θα γλιστρήσουν όλα πίσω στη δυστυχία και την καταστροφή. Η μηχανή παρουσιάζει ελάττωμα. Φαίνεται να ξεκινάει μια χαρά και ενώ τρέχει λίγα μέτρα, στη συνέχεια διαλύεται.
Ο πόλεμος δεν δημιουργεί καμία απολύτως καινούρια κατάσταση: επιδεινώνει απλώς την μόνιμη ανθρώπινη κατάσταση, έτσι ώστε να μην μπορούμε πλέον να την αγνοήσουμε. Η ανθρώπινη ζωή πάντα ζούσε στην άκρη του γκρεμού.
Ένας άνθρωπος μπορεί να κληθεί να πεθάνει για τη χώρα του, αλλά ποτέ κανένας άνθρωπος δεν καλείται να ζήσει για τη χώρα του. Εκείνος ο οποίος παραδίδεται χωρίς επιφύλαξη στις  απαιτήσεις ενός έθνους, ή ενός κόμματος ή μίας τάξης είναι σαν να αποδίδει στον Καίσαρα αυτό που, από όλα τα πράγματα, πιο εμφατικά ανήκει στο Θεό: τον εαυτό του.
Υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων: εκείνοι που λένε στο Θεό, "γενηθήτω το θέλημά σου" και εκείνοι στους οποίους ο Θεός λέει, "Εντάξει, λοιπόν, κάντε το με το δικό σας τρόπο"




*******************
Τα Moodboards του 2013 είναι έμπνευση της Lyriel από το Biscoto. 

Μήπως θέλεις να μπεις κι εσύ στην παρέα; Για ρίξε μια ματιά εδώ 
Τα ιστολόγια που συμμετέχουν μέχρι στιγμής είναι : 




Every day happy home        



20.5.13

Η Βάπτιση της Παρασκευής

Στην αρχαία Εκκλησία η περίοδος μετά το Πάσχα ήταν παραδοσιακά ο καιρός των βαπτίσεων.
Και όχι τυχαία.
Είναι τόσο γλυκειά αυτή η περίοδος της Πεντηκοστής. Οι ουρανοί ανοίγουν και ο Θεός βρέχει τη Χάρη του. Τί καλύτερη εποχή για να εισαχθεί κανείς στα μυστήρια της Εκκλησίας, να γίνει κοινωνός των όμορφων δώρων του Θεού.

Κάπως έτσι, ακολουθώντας τα χνάρια μιας παράδοσης αρχαίας,
το προηγούμενο Σάββατο είχαμε και εμείς βάπτιση! Την βάπτιση της Παρασκευής.


Χάρη στην εξαιρετική συνεργασία των γονιών της, βρήκαμε την ευκαιρία να περάσουμε άφθονο χρόνο μαζί της. Φτάσαμε στο σπίτι της πριν το μυστήριο. Τη βρήκαμε να χουζουρεύει, παίξαμε μαζί της. Πριν βάλουμε φακούς και κάμερες μπροστά στο πρόσωπό της για να τραβήξουμε, της τα δώσαμε πρώτα στα χεράκια, να δει περί τίνος πρόκειται. Μας γελούσε γενναιόδωρα όλη την ώρα. 
Την πήραμε αγκαλίτσες πολλές και γνωριστήκαμε ήσυχα και ανέμελα.



Έτσι έφτασε και η ώρα του μυστηρίου...
Νονά ήταν η πιο συγκινητική και υπεύθυνη ανάδοχος που έχω δει ποτέ:




Ξανά μέσα στην υγρή κοιλιά της κολυμπήθρας...


...για να ξαναγεννηθεί  ως "θυγατέρα φωτός" στην αγκαλιά της Εκκλησίας και φυσικά της νονάς της.


Εδώ θα έπρεπε να κλείσω κανονικά...
...αλλά δεν μπορώ να μη σας δείξω ένα ακόμη απειροελάχιστο δείγμα από τα μικρά αγγελούδια που είχαν έρθει για τη βάπτιση της Παρασκευής και μου έδωσαν απίστευτο υλικό για να χαμογελάω μέχρι τα αυτιά. Happy place!


Μην παραλείψετε να δείτε το teaser από το βίντεο που έφτιαξε ο Γιάννης. Είναι εξαιρετικό.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...